5.1.12

Ιστορία της Φωτογραφίας


Camera obscura



Το 1839, μια από τις πιο σημαντικές χρόνιες στην ιστορία της φωτογραφίας, ο
Sir John Herschel, γιος του διακεκριμένου βρετανού αστρονόμου William Herschel, αστρονόμος ο ίδιος, με πολλές επιστημονικές επιτυχίες στην καριέρα του, μας δίνει το 
όνομα 'φωτογραφία'.

Με τον όρο φωτογραφία αναφερόμαστε γενικά στη διαδικασία δημιουργίας οπτικών εικόνων μέσω της καταγραφής και αποτύπωσης του φωτός, με χρήση κατάλληλων συσκευών (φωτογραφικές μηχανές). Ετυμολογικά, η λέξη φωτογραφία είναι σύνθετη και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις -φως και –γραφή, υιοθετήθηκε και διαδόθηκε πρώτη φορά το 1839 από τον Sir John Herschel.

 4ος π.Χ. αιώνας: (γύρω στο 350). Ο Αριστοτέλης περιγράφει τον τρόπο που λειτουργεί η απλούστερη φωτογραφική μηχανή, η γνωστή ως camera obscura
   Αργότερα, στον
 11ο αιώνα, ο άραβας επιστήμονας Αλχαζέν μεταφράζει την περιγραφή του Αριστοτέλη στην γλώσσα του.
   Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες, αρκετοί ασχολήθηκαν με την camera obscura και το 1558 ο Giovanni della Porta είναι ίσως ο πρώτος που συνιστά τη χρήση μιας ανάλογης φορητής συσκευής στους ζωγράφους για σχεδίαση πορτραίτων και τοπίων. 
    
Από τον Girolamo Gardano λίγο νωρίτερα, στα 1550 είχε ήδη συντελεστεί μια σημαντική τροποποίηση της camera obscura και συγκεκριμένα η προσθήκη ενός κοίλου φακού στην οπή εισόδου του φωτός.
   
Το1568 ο Daniello Barbaro επινόησε επιπλέον ένα είδος διαφράγματος που επέτρεπε την εστίαση της εικόνας ,
 ενώ το
 1636 ο Daniel Schwenter εφεύρε ένα σύστημα πολλαπλών φακών, διαφορετικών εστιακών αποστάσεων, πρόδρομο του σημερινού ζουμ.

    
 Η πρώτη φωτογραφία

Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Ζόζεφ Νιεπς (
Joseph -Nicephone Niepce) το 1816 και έγινε γνωστή με τον τίτλο «Θέα από το παράθυρο του», χρησιμοποιώντας χλωριούχο άργυρο και ήταν η πρώτη εικόνα φύσης. Ο ίδιος την ονόμασε «retinas» (αμφιβληστροειδείς χιτώνας ματιού). Ήταν ένα αρνητικό και η εικόνα εξαφανίστηκε επειδή στο φως της ημέρας γίνεται απολύτως μαύρο.

Αργότερα, ο Γάλλος ερευνητής Νικηφόρος Νιέπς (Nicéphore Niépce) επανέλαβε (ανεξάρτητα) την αποτύπωση μιας αρνητικής εικόνας με την ίδια όμως δυσκολία στερέωσης της στο χαρτί. Το 1826 ωστόσο, κατάφερε να αποτυπώσει απευθείας σε "θετικό" την πρώτη φωτογραφία της ιστορίας, χάρη στη χρήση ενός παραγώγου του πετρελαίου. Για την αποτύπωση της φωτογραφίας αυτής απαιτήθηκε έκθεση στο φως για διάστημα οκτώ ωρών και το θέμα της ήταν οι στέγες των παραθύρων του χωριού Chalon-sur-Saone της Γαλλίας. Ο ίδιος ο Νιέπς ονόμασε την τεχνική του ηλιογραφία 
και προσπάθησε - χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία - να την διαδώσει.

Είδη φωτογραφίας
 

1.Φωτοειδησεογραφία: Αφορά την εικονογράφηση της επικαιρότητας και οι φωτογραφίες αυτού του είδους διοχετεύονται συνήθως στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο τύπο μέσω πρακτορείων, τα οποία και εκπροσωπούν τον φωτογράφο.

2.Διαφημιστική φωτογραφία - φωτογραφία στούντιο: Αποτελεί ένα σημαντικό είδος που περιλαμβάνει τη φωτογραφία αντικειμένων, τη φωτογραφία μόδας αλλά και τη φωτογραφία πορτραίτων. Συνδέεται με την παραγωγή περισσότερο εμπορικής φωτογραφίας.

 3.Αρχιτεκτονική φωτογραφία - Εσωτερικών Χώρων: Περιλαμβάνει τη φωτογράφηση κτιρίων και εσωτερικών χώρων. Η οπτική γωνία της φωτογραφικής λήψης, ο φωτισμός και οι ιδιαιτερότητες ενός εσωτερικού χώρου, αποτελούν τα κύρια αντικείμενα μελέτης για αυτό το είδος φωτογραφίας.

 4.Φωτογραφία τέχνης: Αν και η πρώτη φωτογραφία αποτυπώθηκε το 1826, χρειάστηκε τουλάχιστον μισός αιώνας προκειμένου να γίνει η φωτογραφία αποδεκτή ως αυτόνομη και ανεξάρτητη
 τέχνη. Είναι ωστόσο γεγονός, πως ακόμα και σήμερα, αμφισβητείται από πολλούς η φωτογραφία ως μορφή τέχνης, θεωρώντας πως αποτελεί περισσότερο μια τεχνική ρεαλιστικής αναπαραγωγής εικόνων. Φωτογράφοι όπως ο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, ο Αντρέ Κερτέζ και ο Άλφρεντ Στίγκλιτς (Alfred Stieglitz) θεωρείται πως έδωσαν σπουδαία δείγματα φωτογραφίας τέχνης


.
Διάσημοι φωτογράφοι 

§  Άνσελ Άνταμς (1902-1984)
§  Μπιλ Μπραντ (1904-1983)
§  Μπρασάι (Gyula Halász) (1899-1984)
§  Ρόμπερτ Κάπα (1913-1954)
§  Γουόκερ Έβανς (1903-1975)
§  Αντρέ Κερτέζ (1894-1985)
§  Γιουτζήν Σμιθ (1918-1978)
§  Πωλ Στραντ (1890-1976)
§  Γκάρι Γουίνογκραντ (1928 - 1984)


Η μετεξέλιξη της φωτογραφίας

- Το 1925 η γερμανική εταιρεία
Leitz κυκλοφορεί στην Γερμανία τη φωτογραφική μηχανή Leica. Η μηχανή χρησιμοποιεί, πλέον, φιλμ 35mm σε ρολό ζελατίνας.
- Το 1935 παρουσιάζεται το πρώτο έγχρωμο θετικό φιλμ για διαφάνειες, το
Kodachrome. Την ίδια χρονιά έχουμε και το πρώτο φλας από Λαπόρτ.
- Το 1940 η φωτογραφία μπαίνει για πρώτη φορά στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Ν. Υόρκη.
- Το 1942 κυκλοφορεί το έγχρωμο φωτογραφικό χαρτί
Agfacolor για εκτύπωση έγχρωμων φωτογραφιών.
- Το 1948 κυκλοφορεί η πρώτη μηχανή στιγμιαίας φωτογραφίας –η γνωστή
Polaroid– και ιδρύεται το πιο γνωστό φωτο-ειδησειογραφικό πρακτορείο στον κόσμο, το Magnum.
- Το 1950 γίνεται η πρώτη έκθεση φωτογραφικών προϊόντων στην Κολωνία της Γερμανίας, που συνεχίζεται και στις μέρες μας από την
Photokina.
- Το 1959 έχουμε τις πρώτες φωτογραφίες της γης από δορυφόρο.
- Το 1963 παρουσιάζεται η μέθοδος εκτύπωσης έγχρωμων φωτογραφιών από διαφάνειες (
slides), η γνωστή Cibachrome.
- Το 1970 διοργανώνεται στην πόλη Αρλ της Γαλλίας η πρώτη διεθνής φωτογραφική συνάντηση.
- Το 1982 παρουσιάζεται η πρώτη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή από την
Sony, η πρωτοποριακή MAVICA (magnetic video camera)
- Το 1997 έχουμε τις πρώτες ψηφιακές φωτογραφίες από τον Άρη,
- Τέλη 20ού κι αρχές 21ου αιώνα: η εποχή της ψηφιακής φωτογραφίας ανατέλλει. Η πρώτη εμπορική ψηφιακή φωτογραφική μηχανή παρουσιάστηκε το 1990. Σήμερα οι ψηφιακές μηχανές αποτελούν ευρύτατα διαδεδομένα καταναλωτικά προϊόντα, ενώ συνεχίζουν να εξελίσσονται ενσωματώνοντας επιπλέον δυνατότητες, όπως βιντεοσκόπηση, με ή χωρίς καταγραφή ήχου. Ένα από το μεγάλο πλεονεκτήματα της ψηφιακής φωτογραφίας, είναι και η εύκολη σχετικά, δυνατότητα επεξεργασίας της. Οι προσπάθειες βελτίωσης συνεχίζονται παράλληλα και στην ψηφιακή και στην αναλογική εικόνα.

              Περί Φακών 
  Το απόσπασμα από τις "Νεφέλες" του Αριστοφάνη είναι η αρχαιότερη
  αναφορά για την χρήση φακού και μας τα λέει όλα! Οι "Νεφέλες"πρωτοδιδάχθηκαν
  το 423 π.Χ. και πήραν το τρίτο βραβείο.Ο Στρεψιάδης, Αθηναίος αγρότης,
  καταχρεωμένος όπως ήταν, επηρεάζετε από την μόδα της εποχής του και θέλει να
  σπουδάσει κι  αυτός την ρητορική, για να κατορθώσει με αυτόν τον τρόπο να
  αποφύγει τους δανειστές του και να εξαπατήσει τους δικαστές.
  Μαθαίνουμε ότι οι συγκεντρωτικοί φακοί, τον 5ο αιώνα π.χ. στην αρχαία Αθήνα ,
  ήταν σε κοινή χρήση.Μπορούσε να τους προμηθευτεί ο οποιοσδήποτε στα ειδικά
  καταστήματα ,και πιθανότατα ήταν κομμάτια ειδικά επεξεργασμένου φυσικού
  κρυστάλλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου